ಕತ್ತಲು - ಬೆಳಕು - ವಿಷಾದ

ವಿಷಾದದ ವಿಷಮ ಗಳಿಗೆಯೊಳು
ಗಾಳಿಯಂತೆ ತೂರಿ ಹೋದ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ
ಹೊಸ ಭಾವ ನೀಡುವ ಬಯಕೆ.

ಕಾಣುವುದೇ ಹೊಸ ಚಿಗುರು,
ಕುಡಿಯೊಡೆಯುವುದೇ ಮೊಳಕೆ,
ಕಾತರದಿ ಕಾದಿದೆ ಮನವು.
ಕಾಣದ ಬಣ್ಣಗಳ ಅರಸಿ ಹೊರಟ
ಬದುಕು ಸಾಗಿದೆ ಎತ್ತ?

ಚಿತ್ತದಿ ಹೊಳೆದಿತ್ತು ಆ ಸುಂದರ
ಮುಂಜಾವಿನ ನೆನಹು...
ಮಂಜು ಮುಸುಕಿರಲು, ಮಾಸಿದ
ಮೋಡಗಳ ನಡುವಿಂದ
ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದಾಗ ನೇಸರ
ಮಿನುಗಿತ್ತು ಧರೆ...

ಚರಿತ್ರ...